Sensiz gecelerimin sonunda ; sana söyleyemediklerimi,
Gökyüzündeki görkemli yýldýzlara , fýsýldýyorum...
Ve en mavisinden , dalga sesleri olan bu koyda
Iþýldayan yakamozlara bakarak , sabahlýyorum...
Bilmiyorum kaç zemheri geçti seni görmeyeli,
Oysa ne çok beklemiþtim , arkamdan "gitme" demeni...
Ne ateþler içinde kalmýþtým , gemileri tutuþturacak
Þimdi Ölümün sandalý , rýhtýmda bekliyor beni...
Ertelenmiþ düþlerim asýlý , yýldýzlara tutunarak ,
Artýk koyu maviden kýzýla dönen , bu semadan;
Bakýr renkli güneþin ilk ýþýklarýyla , mehtaba doðru
Bitmemiþ bir aþka gitmeli , Güneþe köprü kurarak...
nisan/2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.