NEYLEYİM
Çýplak Yüreðim, üþüyor tenim,
Yokluðunda donmuþ bak ellerim
Hayat güzelmiþ, mevsim ise yaz...
Ne dal isterim nede dalýnda meyve,
Ben sensiz bu hayatý söyle neyleyim..
Gözümde ne ýþýk var nede fer kaldý..
Yüreðim derbeder, yüreðim isyankar kendini saldý.
Hani benimleydin bende kalacaktýn.
Söyle beni benden habersiz kimler aldý?
Bir meçhule gider bu gemi, sensiz neyleyim.
Derman yok düþtükçe yüreðim kanar,
Seninle yandý bu ateþ, hala da yanar,
Gelmeyeceksen verme bir ümit, yazma bir satýr,
Nemli gözler yolda, hep seni arar,
Sensiz çaðlayaný neyleyim.
Göl kurudu, nehir kurudu, pýnar kurudu,
Sensizliðe gök aðlar, bulutlar aðlar,
Göz yaþým içinde bir derya olmuþ çaðlar
Bahar solmuþ, kýþ ayaz, içimde buzullar....
Sensiz baharý neyleyim.
Artýk ne çiçek açar, ne toprak yeþerir.
Ne güneþ ýsýtýr ne ateþ çözer buzulu
Býrak, býrak tam burda yüreðinde öleyim,
Sensiz yaþamayý neyleyim.
NEYLEYÝM-2
Ordasýn diye baktým.
Ordasýn diye güldüm.
Orda seni gördüm.
Görünce seni sevdim.
Zaman aldý ne varsa
Zaman çaldý ne varsa.
Bak geride ne kaldý.
Zamana sensiz yenildim.
Gençliðim senle güzeldi.
Gençliðim þimdi niceldi.
Sen gittin diye gücendi.
Kýrýldý parçalandý yüreðim.
Üzülsende deðiþmiyor birþey
Yalan oldu kalmadý birþey.
Garip Þenol verdim herþeyim
Bilmediysen söyle neyleyim..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.