Ey Diyarbekir Diyarbekir 10

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen her yeni gün doðuþunda, mazlumlarýn, kimsesiz dul ve yetimlerin umudusun.
Doksan dokuz esmasý olan Allah’ýn insaný cennetlik eden dualarýn duasýsýn.
Ve tarihe mal olmuþ meþhur Evliya Çelebinin yaza yaza bitiremediði,
Uhuvvet, muhabbet ve sevgi gergefinde,motif motif iþlenmiþ en nadide nakýþsýn.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Seni sana yazmaya doyamýyor yazdýkça yazmak istiyorum.
Kem gözlülerin þerrinden, muhafaza olasýn diye, caný gönülden dua ve niyaz ediyorum.
Suyunu içtikçe, yorgunluklarý gideren tertemiz havaný teneffüs ettikçe,
Cengâverlerin kýlýçlarý misali mahirce çok keskin bilendikçe bileniyorum.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sanat harikasý kapýlarýndan seni temaþa etmeye asla ve asla doyulmaz.
Envaitürlü sevdalarý konuk ettiðin sevdalý gönlün vazosuna dikenler konulmaz.
783 562 bin kilometre kareden oluþan bu yalancý cennet vatan karýþ karýþ gezilse bile,
Sen gibi tatlý, sen gibi hoþ medeniyetler beþiði, baþka bir þehir bulunmaz.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Bu emanet can bu tende durdukça, seni her yerde aþk ve þevkle anlatacaðým.
En manidar en güzel cümlelerle, seni sana kesik uçlu kalemlerle yazacaðým.
Bir anlýk sende ayrý yaþadýðýmda ise,
Anlatýlmasý çok zor, firak özlemlerinle, yanýp yanýp tutuþacýðým.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Buram buram tarih kokan surlarýna, dünya âlem hayranlýk üstüne hayranlýk duyuyor.
Seni görmeyenler, sende yaþamayanlar, seni benden hummalý soruyor.
Seni ve sende metfun sahabeleri, peygamberleri, Nebileri, Azizleri,
Yerin göðün sahibi, þaný yüce Allah, hafýz esmasý hürmetine korudukça koruyor.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, haddinden fazla vefalýsýn, vefasýzlarý asla ve asla sevmez, baðrýnda barýndýrmazsýn.
Sen, seni caný gönülden sevenlere, sýrtýný hiçbir zaman çevirmezsin.
Özenle piþirilmiþ, ince týrnaklý pidelerini yiyen, vefa abidesi insanlarý,
Ne pahasýna olursa olsun, namertlerin köprülerinden geçirtmezsin.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Çað kapatýp çað açan, tarih sayfalarýna altýn harflerle yazýlanlarýn ev sahibisin.
Kýrklar daðýnda yaþanmýþ, sevdalarý, kaleme alan en maharetli katipisin.
Binicisini yarý yolda koymayan, ve iþini gerektiði gibi yapan rahvan atlarýn seyisi,
Seveni sevdiðine ulaþtýran, mert ve yiðitlerin aðzýndan düþürmediði türkülerisin.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen en þirin uykularým, en güzel rüyalarým. ve en manidar duygu ve düþüncelerimsin.
Tarifi mümkün olmayan, beni ben yapan, manevi deðerlerimi aþk ve þevkle yaþama þeklimsin
Yazýn aðustosunda, yüreðimin hararetini dindiren meltemleri estiren,
Günün yorgunluðunu, bir anda gideren, Aslý, Zühre, Züleyha, Þirin ve leylanýn güzelliðisin.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, benim anam, sen benim babam, sen benim bacým, ve sen benim sýrtýmý dayadýðým kardeþimsin.
Sen, benim beþ çocuðumun annesi, otuz iki yýllýk, neþe ve üzüntülerimi paylaþtýðým eþimsin.
Senden ayrý yaþadýðýmda düzensizleþir nabýz atýþlarým,
Sen, benim ahrette mizanýn önündeki korku ile umut arasý en yaman hal ve ahvalimsin.
12-15Ekim/2018
Sosyal Medyada Paylaşın: