birazdan gün olur uçuþurken uyku perileri gözlerinizde düþlerinize konmuþtur bütün dilekleriniz belki de sarýlýrsýnýz sýmsýcak evlerinizde yataðýnýza iliþmiþ çiçekli nevresimleriniz üzerinde sevdiðinize…gecenize
esmiþtir bir ihtimal hafif rüzgarlar sizden habersiz süpürmüþtür tozlarýný caddelerin -de yine tükenmez pislikler- bir yanýp bir sönmüþtür neon ýþýklarý arþýnlarken sarhoþ adýmlar sokaklarý beklemiþtir kaldýrým taþlarý arsýz günahlarý kim bilir kaç paraya satýlmýþtýr bir beden siz rehavet içinde uykudayken
uno dos tres hayat kayýyor yavaþça parmaklarýmýzýn arasýndan uyku giriyor…uyku çýkýyor gün uyumuyor…gece de öyle ve bir de ben
yýldýzlarý sayýyorum bazen her aklýevvel gibi sarýyorum yaralarýný karanlýðýn ve ay vuruyor ellerime gözlerime her düþ deðdiðinde …yaþlý mea culpa
aðlamýyorum suskun þarkýlarý baðlýyorum yýldýzlarýn ucuna rakkas vuruyor bir kez daha þimþek gibi geçen aný uçurumlardan düþüyor zaman kýyýya vuruyor cesedi bir martýnýn daha maviye kan karýþtý
diriliþinde saklanýyor sýr var oluþunuzun yeniden yazýlýyor adýnýz listeye günün ilk gülücüðüyle sürülüyor hayat ellerinize ardýný çözemediðiniz bir dalgaya koyuyor sizi sizin için henüz söz bitmedi
izninizle uyku çalar kapýmý birazdan güneþle birlikte …sessizce
uno dos tres mea culpa
Atilla Güler Sosyal Medyada Paylaşın:
Atilla Güler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.