ÖLDÜRME BENİ!..

hayallerimi süsleyen kadýn
güneþim, ay’ým dediðim
yýldýzlý gecelerde
gülüþlerinden öptüðüm
sorma ne hallerdeyim
uzaðýmda kaldýkça!..


mevsimsizim
ayazlar
güz yaðmurlarý
delice rüzgarýn vuruþlarý
üþütüyor beni
kendimden geçiyorum
kýrýlýyor kuruyan dallarým...


kollarým bomboþ
Yeditepe’nin sýcaklýðýna hasretim
Karaköy çay bahçesinde
bakardýk Eminönü’ne
martýlar ve kediler
yanýbaþýmýzda süzerlerdi bizi
yudumladýðýmýz çay’ýn her yudumunda
aþkýn sýcaklýðý akardý içimize...


þimdi
ne kadar yeþermiþ alaným varsa
mor menekþelerin
mor güllerin
mor sarmaþýklarýn
kurudu baharlarýmda
çöle döndüm
uzak giden firarlarýnda!..


etrafýmda
yanýmda
içimde
hayatlar kurudu biliyor musun
dermansýz yüreðim
ahuzar da gönlüm
ne olur
aðlatma
soldurma
öldürme beni

Zafer Direniþ
...

12 Ekim 2018 Cuma 00:40 KARABULUT

Sosyal Medyada Paylaşın: