*
bir çaresizliktir artýk taze uyku rüyasý
sen hiç uyudun mu,
kaç gece içerir bir daraðacýnýn dehþeti
garip ve sonsuz geçen ürpermeler
kaç gecelerde mermi sesleri…
*
uyandýðýn vakitler uzun kabuslar görüyorsun
bir çocuk oluyorsun ,
gözleri alçak duvardan sarkan incir dallarýnda,
incirin vaat edilmiþ lezzetlerine doðru yapacaðý hücumu düþünerek
týpký senin düþündüðün gibi
*
incir dalýndan sarkýyor kurþunlar
kurþunlar bir elden ,
eldiven gibi giydirilmiþ
incirin kabuklarý
*
bütün adreslerin çoðu yanlýþ
eylül sonu sabahý bütün sokaklar
bir fýrýn aðzý gibi insaný kapýyor, çiðniyor, yutuyor
ara yerde bir gölge parçasý,
sýðýnýyorsun…
bir yol aðzýnda serince bir nefes
sonra hayatýn hafifleþiyor bir kurþun sesiyle…
*
kim bilir, belki de savaþlar hiç bitmeyecek
düþüncesinin azabý bile sokaktan sokaða yayýlacak
bakkallarda , kahvelerde kulaktan kulaða
felç inecek senin beynine
pencere kenarlarýnda , odalarda, kapý önlerinde
alnýndaki terleri ,kara yazgýn diye sileceksin…
*
yol ortasýnda toza bulanmýþ çocuklar kaçýþýyor
aç kapýyý bezirganbaþý…
çocuklarýn hepsi üstleri baþlarý periþan
daha evvel ayný türküyü söylerken sen
ayný oyunu oynamýþlardý…
yine kaçýþmýþtý mermilerin önünden çocuklar…
*
her þey, her irade deðiþebilir
deðiþmeyecek olan kurþun sesleri ve sen
sokak sokak kaçýþan …
birkaç silah sesi …
ölenler var…
küçük taþ lahitleriyle yan yana uyuyanlar…
*
her ninninin dizinde milyonlarca çocuk baþý,
çocuk rüyasý var..
her tarafta savaþ uçaklarýnýn bombardýmaný
her barut fýçýsýnýn üzerinde bir çocuk resmi …
türkü; eski türkü ,hikaye; eski hikaye ,
sen ayný sen…
barut fýçýsý üzerinde hayat devam ediyor.
*
çehresi delik deþik evler arasýnda geçiyor zaman
periþan mahalleler, yoksulluk ,fakirlik diz boyu
etrafta bir yýðýn hasta yüzlü insanlar
herkes yarýný, büyük kýyameti düþünüyor
ve sende…
*
tek bir silah sesi, tek, kuru, hatta akissiz bir ses
sesin arkasýndan yokuþ aþaðý koþuþanlar
ses isli bir fener gibi çýlgýn
vuruluyorsun …
gölgeler büyüyor, küçülüyor
rüzgarla kýsýlýyor sesin, sönecek gibi oluyorsun
bir annenin çýðlýðý , rüzgar sesine karýþýyor…
*
þehirler yangýn yeri
sanki kýzgýn bir yanardaðýn lavlarýyla kavrulmuþ
hava kýzýllaþmýþ ,göðün altý kýpkýrmýzý
sonra kýzýl kýzýl þarapnel parçalarý
bendini yýkmýþ sularýnkini geçen bir uðultu
gökyüzü her türlü süsten bir mahþer yeri
bu senin mahþerin…
*
hafýzalarda gerisi gelmeyen kaç hayal var
kaç çocuðunun ölüsü üzerinde sýzlayan kadýnlar
elinden sýký sýký tutmuþ…
hala avuçlarýnda kaç gözyaþýnýn sýcaklýðý kilitli
seni ýsýtacak kadar sýcak…
*
umutlar daha kapalý savaþ zamanlarýnda
solgun, erimiþ, hapsedilmiþ gözyaþlarý
kim bilir nerelerden, hangi uzak daðlarýn eteðinden,
ýssýz vadilerden, aðaçsýz tepelerden kalma
isli lambalarýn etrafýna yaydýðý ýþýk
bu senin alaca karanlýðýn…
*
karanlýktýr içini ümitsizlik, hýnçla dolduran,
farkýna varmadan yaþadýðýn hayat,
çok zalim ,anlaþýlmaz kelimeler, cümleler dudaklarýnda
sonra açýk pencerelerden bir rüzgar kabarýyor,
çarþaflardan yapýlmýþ perdeler þiþiyor,
gürültüler daha uzak yerlerden …
yerde sen…
*
çocukken içine çöreklenen meret bir zatürre
bir yýlan ki ciðerlerine sinmiþ
kökü sende ,söküp atabilmek ne mümkün
gökten yalnýz felaket bekleyen bir mahluk gibi
her þeye küskünsün…
*
yaðmurla ýslanýyor þimþek parýltýlarý
kýrýlan bir camdan içeriye düþüyor yýldýrýmlar
büyük bir þangýrtý
büyük bir yýkýlýþ,
büyük bir devriliþ bu
can çekiþiyorsun…
*
daha evvel terk edenler gibi
terki diyar ediyorsun…
redfer.