Yýl atmýþsekiz aylardan kasým Bir akþam üstü Gün inerken sevmiþtim Deresini tepesini O þehrin ýþýklarýný Düz aðacý genç caddesini Çocuklarýn çýkardýðý sesi Topraðýn aldýðý nefesi Duyarak sevmiþtim Ben seni.... Gökyüzünü yýldýzý bulutu Kapalý olsun açýk olsun Dört mevsimde yazý kýþý Seni yaþayarak sevmiþtim Kara tahta ya yazmýþtým Adýný adýmýn yanýna Oya gibi iþleyerek Bu kadar yakýn olmamýþtým Ey eþkýya yürekli sana Hep zor olaný sevdim Gurbetin acýsýný hasretini Emek vererek kazanmayý Ayaklarý üstünde durmayý Baðýmsýz olmayý zaman zaman Kederlendiðim de kederimi de sevdim Cesurca açmýþ dað baþýnda Kardelenler gibi geldin aklýma Gelincik kaktüs fulya Yüreðim salýncak sallandýk ça Kollarým beþik oldu Karlar yaðdý saçlarýma Neçe sonra keþfettim Tipiyi boraný güneþi sevdayý Meðer ne çok þeyi severmiþim ben Atmýþým da sonra vardým farkýna
Salim Erben
Sosyal Medyada Paylaşın:
erbensalim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.