Hani benim çocukluðum...? nerede o zaman ki çocuklar,
Necati, hüsnü arif, haliller, selim ve ramazanlar,
Hepsi büyüdü þimdi, artýk çoluk çocuða karýþtýlar,
Saða sola bakýp duruyorum, oysa hiç bir yerde yoklar,
Sessiz,sedasýz, ve ýssýz kalmýþ, köyümdeki bütün sokaklar.
Sülük toplardýk, kuþlara kapanlar kurar, veya peþinden kovalar,
Oyunlarýmýz vardý bizim, haneler çemberler, vede beþtaþlar,
Hani körebeler, bilyalar, sapanlar vardý, yok artýk çelik çomaklar,
Þimdi ise kalmadý o bizim, tahtadan yaptýðýmýz, kaydýrak arabalar,
Zaten pley stayþýn (play station) olmuþ artýk, bu zamanki bütün oyunlar !
......pley stayþýn (play station) olmuþ, artýk bütün oyunlar.....
Bir baþkaydý o zamanlar, benim çocukluðumun bayramlarý,
Yaþlýlarýn, bir bir elleri öpülür, daha sonra harçlýklar alýnýrdý,
Meydanlarda, iðneli siyah tenekeden mantar tabancalarý satýlýrdý,
Hamurlar açar börekler yapardý, köyümün o zamanki kadýnlarý,
Çok nefisti, helvalar, lokumlar, lokmalar hepsinin tadý damaðýmda kaldý….
… hepsinin tadý damaðýmda kaldý……...
Biraz çamurluydu yollar, hergün pantolonuma sýçrardý, ne varsa çamurlar,
Asfaltý yok çakýlý azdý, kepür tutardý, ne varsa ayaðýmdaki O ayakkabýlar,
Okuma hevesimiz vardý bizim, dinlemezdik yaðmur, çamur, tipi veyahut kar,
Gürül gürül yanardý O zamanlar, ahþap evlerdeki, tenekeden delikli sobalar,
Þimdi okulumsa ýssýz kalmýþ, çakýllanýp asfaltlanmýþ, köyümdeki bütün yollar,.
Okulum garip kaldýktan sonra artýk neye yarar, asfaltlansada bütün yollar…
Bütün yollar… ! ! ! ... Bütün yollar… ! ! ! ... Bütün yollar… ! ! !
Yok olmaya yüz tutmuþ çocukluðumdaki hatýralar….
Artýk mazide kalmýþ çocukluðumdaki bütün anýlar…
Yok ama yok artýk, o benim çocukluðumda yaþananlar…..
Onlarýn herbirisi býrakýpda gitti beni, geçmiþte kaldýlar !
Yazan : G i Z E M L i K A R T A L
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.