Nar derler, Gönle düþen cemreye, Aþk dilinde nar derler. Göðüs denen mahbeste, O daracýk kafeste, Alýnan her nefeste, Azdýkça azar derler; Gece gündüz demeden, Bir an aman vermeden, Murada erdirmeden, Yandýkça yanar derler.
Dünyalarý dar eyler, Yürekleri har eyler, Dayanýlmaz ateþi, Ýnsaný bizar eyler, Alevler arasýnda, Bir garip naçar eyler. Mahzun bülbül misali, Özletir de visali, Hece hece gülünün, Ýsmini anar eyler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
halisi ertürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.