DÜŞÜN SONSUZLUĞU

kalbimi attým
akýbeti meçhul
bütün ýþýklar
sönmüþ...


arasan da;
zifiri karanlýkta
toz duman
çölde kurumuþ bir vaha...


þair der ki;

"aslýnda kalabalýklarda olanlar yalnýzdýr
bir bilseniz yalnýz sandýklarýnýz
aslýnda ne kalabalýktýr"


ey yar!

bil istedim
ihtiyaç duyduðun
dalgalar gelmezse
sörf yapamazsýn...

sen beni tanýmýyorsun ama
ben seni tanýyorum acýlarýma
eþ...

biliyorum
þimdi çok uzaklarda
güneþin doðduðu yerdesin
sana bakamam
gözlerimi kamaþtýrýyorsun.


aþký ararken aþký kaybetsem de
gülüþlerinde...

aþk bil ki;
en güzel
rüya gibi düþünerek
yaþamaktýr
aslýnda gözlerinde...

aþk
çölde susuzluðun
sabrýdýr

"düþün gerçek olan sonsuzluðu"

12/10/2018 Saat:09:00
Sosyal Medyada Paylaşın: