Ben ıskalandıkça

ve geçerdi geyikler bakýr derileriyle
güneþin gacýrtýsýný duyardým,
batsýn istemezdi anlardým
öperdim bir günahý dudaðýndan
yol olurdu...
yürürdü þeytanlar kedileriyle....

der di; ’bu benim en berrak rüyamdýr
çöl fahiþeleri yaðmura abandýkça; 
eli sabahlý annem,
hakça yontardý beni hep...
baba olurdum aðýr aðýr

dart’ýn en ince dilimiydim
ben ýskalandýkça,
gecenin bir vakti deprem yutardým…

emin çelikli


Sosyal Medyada Paylaşın: