DÖN ARTIK
Þiirlerimle dertleþtim yine dün gece,
Bu çile, bu keder bitsin diyorum…
Sesleniyorum ümitlere, tesellilere,
Yine seni arýyorum, seni soruyorum...
Seni aradým gözlerinin derinliðinde,
Gittiðini bile, bile arýyorum seni…
Yokluðunun ýstýrabýný duyuyorum sessizce,
Bir defa daha yýkýlýyorum yokluðunda gizlice…
Gece mehtaba bakýyorum, bin bir ümitle
Hani bir yýldýz vardý ya onu gördüm bu gece
Gökyüzünde onu gösteriyordun bana her gece
O da söylemiyor, o hala burada diye...
Aðlayýþýný düþündüm, gözyaþlarýný
Acaba bana mýydý o damlalar…
Yoksa umursamazlýðýna mýydý?
Bir defa daha yýkýlýyordum, bir daha…
Gözünden, damlayan her damlaya,
El sallayýþýn sanki unutma der gibiydi
Belki de gerçekten elveda…
Yoksa gerçekten mi gittin söyle…
Yanan korlarda yandým hasretinle
Ama bilmedin sen, anlayamadýn…
Seni benden alan kahrolasý nedeni
Sen hep kaçtýn benden, söyleyemedin...
Gerçekten mi gittin bu þehirden
Ne olur yýldýzlarý güldürme bana
Yýrtma hatýralarý, çektirme hasretlikleri,
Boþa çýkarma gözyaþlarýmý dön artýk…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.