ÇABUK YIKA GEL AY KARANLIĞI ELLERİN

Eski bir yalnýzlýk diyor þarkýlar
Eskiyor mu bilinmez
Söylüyor iþte ihtiyarlar

Þarkýlar
Bir de
Yalnýzlýklar eskisi gibi eskiyormuþ
Öyle diyorlar

Takýlý kalýyor ihtirasým
Gece karanlýklarýna
Sabaha kadar çýkarmaya uðraþýrken
Uyuyamýyorum
Yorgunluktan yarýn akþama kalýyorlar
Bilinmeyene giden
Tekne çapalarýna
Çakýlý kalýyor arzularým
Tadý bir baþka
Anlatamam yaladýðým damaðýmýn

Dilim kuruyor böyle zamanlarda
Damaðým kayboluyor
Size söylüyorum diþlerim.

Ýnanýn arýyorum
Yerinde çatýyý bulamýyorum

Deniz dibi akþamlarý
Ýçimde sürükleniyor ay karanlýðý
Ruhum sürükleniyor...

Korkuyorum,

Yalnýzlýðýmdan ürken ayýn;
üzülmesinden Korkuyorum

Dipteki eriþemediðim hayallerimin deðeri azalacak
sürtünmekten aþýnacak sanýyorum
Eðilemiyor- büzülüyorum

Hep aðlamalarýmla uyanýyor
Kendi çýðlýklarýma tutsak oluyorum
Ýmdat diyorum
Sarýl bana diyorum telaþa
Sesimi duymuyorum ki
Aðlarken yutuyorum nedense
Telaþ kaçýyor...

Kýzma…
Aklýna yanlýþ sözcükler hakim olmasýn...

Ellerin kurtarýyor
Ben senden utanýyorum
Dudaklarýmý
Hayat öpücüðün karþýlýyor
Bayýlýyorum
Kurtuluyorum.

Çabuk yýka gel
Ay karanlýðý ellerin
Sarýl boynuma,okþa
Sakin sahillerinde
Kulaðýmda kapanmýþ göz ninnilerin
Uyumak istiyorum...

Aklýna yanlýþ sözcükler hakim olmasýn...

Ben senden utanýyorum
Dudaklarýmý
Hayat öpücüðün karþýlýyor.
Sen hala çýrpýnýþlardasýn.
Ben kendimi kurtarýyorum.


26.09.2007

ZAFER ÖÐRETEN

* Foto :ZAFER ÖÐRETEN / k/ONU: IÞIKLI PENCEREME "ASMA"

Sosyal Medyada Paylaşın: