Acayip oldu!..

Bir seher yeli gibi, uzaða gitti dönmedi,
Biliyorum, dünyada baki kalmayacak,
Gittiðin yerlerde adýmý bile anmazsýn,
Üzülme, hiç kimse sevdi sanmayacak...

Gökyüzüne yaslanýp doðan güneþe,
Hastamý, yorgunmu, diye sorarým,
Bir doðan, bir batan, yýldýzlar gibi,
Kafamý hep böyle, senle yorarým...

Bulutlar yýðýn yýðýn, karmý gelecek,
Beklediðim kar deðil, yardý bilesin,
Uyku gözlerime inen bir perde,
Dönde uykusuzluðumu silesin...

Yoksa, ruhun hülyaya mý dalmýþ,
Bu hakkýn anlarým gönül telinden,
Aynada aðaran saçlarýna bakta,
Vazgeç artýk bu huy seferinden...

Bir damla ateþ, düþmedi mi içine,
Sensiz gecelerde durmaz yanarým,
Alaycý söylediðin her sözlerine,
Jestsiz, mimiksiz, içten kanarým...

Bir çocuk inancýnda, bilirim kafan,
Bakýþýmda okusan aþkýn koca adýný,
Sevmek, kuþlarý, gökyüzü sevmek,
Sevgiyle sýrra ulaþýrsýn, aþkýn kadýný...

Aþkta bile adalet kalmadý, hüzün sonu,
Benimde þu baharlarýmýn gülleri soldu,
Seven belli deðil, sevmeyen belli deðil,
Duygular köhne, sevgiler, acayip oldu...

Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.
Sosyal Medyada Paylaşın: