Ýrdeledim maziyi topal çolak bir beden
Yükseldikçe göklere dibe çok çabuk düþtüm
Kabil çöktü ruhuma Habil’di benden giden
Kötülükle þahlanýp kendi bendimi aþtým
Papaz imam aradým haham keþiþ firar da
Havra,cami,kilise yüzüme kapý örttü
Ýncil Zebur Tevrat’ta ayný hakikat var da
Kur-an’da ki ayetler beni günahla kertti
Bir garip derviþ’miþim faniliði unutan
Ýlahiyle tef ile dolanan diyar diyar
Yunus gibi tenhada bazen aç susuz yatan
Koca ömrüm gam yükü üzerime oldu ar
Hangi yana döndüysem kaderin o urganý
Kýsmetime þahlanýp düðümlendi boynuma
Yardýr canadýr derken kime verdiysem caný
Çýngýraklý bir yýlan gibi girdi koynuma
Harmanýmý yel aldý bostanýmý sel vurdu
Ektim biçtim nafile netice alamadým
Gurbeti mekan bilip terk edip evi yurdu
Huzur bulup bir yerde vuslatla kalamadým
Mehmet Kýlýçel
Beðeni ve yorumlarý ile katkýda bulunan bütün þiir yürekli dostlara teþekkür ederim
Selam ve saygýlarýmla
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.