GÜN GELİR
Þimdi kaf daðýnda burnun,kimseye yok müdanan
Söylediðin sözlere var,bir hayli çok inanan
Onlar o kadar dürüst ki,seni dürüst sanýyor
Yalanlarý süslüyorsun,saflarda inanýyor
Her sözünün biri iman,diðeri hak olmakta
Kendine sýra gelince,türlü hile yapmakta
Böyleleri münafýktýr,ikircikli yüzleri
Aldanýp güven olmaz,yalandýr hep sözleri
Bunlara inanamazsýn,hemen satarlar seni
Bu gibi þarlatanlarýn,yoktur güven vereni
Uzak durmak gereklidir,yoksa zarar edersin
Dost olmaya kalkar isen,sonuçta kazýk yersin
Sende onlardan birisin,hiç yaklaþmaya gelmez
Ne kadar sevecen olsan,kimseye güven vermez
Sana inanan kimsenin,daima yüzü gülmez
Senin gibi bir kiþide,insaf asla görülmez
Zengin olsan ne fark eder,sen adam deðil isen
Servetini öne sürüp,zulmünü sürdürürsen
Ýnsanlarý hakir görüp,aþaðýlarsan eðer
Ýnsanlar yüzüne güler,arkandan ise söver
Yaratan verdi serveti,bunu kendinden bilme
Benim aklýmla kazandým,bu mal benimdir deme
Þayet sana verilmiþse,vardýr bunun hikmeti
Gün gelirde bir kývýlcým,yakar bütün serveti
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.