MADEM Kİ AYRILIK RÜZGARI ESTI
Dolunay küserdi seni övdükçe
Çaðýrsam gelmezdi peþime benim
Her gün biraz daha fazla sevdikce
Saplanýrdý sýzý döþüme benim
Vuslatý dilerken canýn arzusu
Bölerdi uykumu hicran kaygusu
Kana iþleyince sevda aðusu
Kaþýðým gitmezdi aþýma benim
Ömrümün tescilli yegane varý
Tükettin çoðunu kalmadý yarý
Yaðdýrdýn baþýma zamansýz karý
Mevsimler de þaþtý kýþýma benim
Varlýðýn ruhumu okþayan sesti
Yanan yüreðime serin nefesti
Madem ki ayrýlýk rüzgarý esti
Dokunmayýn aksýn yaþýma benim
Harabe eyledin sýrça köþkümü
Lal ettin Þinel i, kestin meþkimi
Madem ki maziye gömdün aþkýmý
Þems’im olsan girme düþüme benim
DÖNDÜ DEMÝR SÝNEL ÞÝÝRLERÝ
YÜREÐÝN SESÝ’NDEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.