Kendimi yalnýzlýða ittiðim an Önündeki hedefleri silip bitirdiðim an Yüzümdeki çizilmelerin baþladýðý an Yeniden hayata sarýlabilirmiyim dediðim an Baktým ki kýrký devirmiþ elliye gelmiþ inan Kendimizi aþkla mevsimleme zamaný bitti Ömrün yarýsýndan sonrasý her þey günahtýr derler Demezler ki ele güne karþý bunlar ne yerler ne içerler Nasýlsa deki vekaleten sevdim, vekaleten evlendim Kendimizi kandýrmayalým mesafeler bitti Kim ne derse dönüp bakma arkana herþey gitse Zaten kalp pasý diyorlar boþluk denen her þeye nedense Kendini sevgi ve muhabetle ile hayata baðla Adýný unutana kalbini hatýrlatma hayat murdar anla Bir tek bahtýna senin için aðlayan kadýnlarda kal Gençliðini düþün, herkes biraz çocuktur her yaþta Düþtüðün her anda yanýnda olana çiçek verip bakýpta Her gidenin arkasýndan bir oyundu bitti diyebilirsen Bilenler de bilsinler deyip hakedene sevgini verebilirsen Seni üzene, kýrana raðmen gülebilirsen Bu hayat benim ama isteyeninde diyebilirsen Seni unutaný unutup beyninden silebilirsen Sana dostum deyip dosta ihtiyacý olduðun an arayana Düþtüðün an yuvarlamak yerine kucaklayana Bu sözler okuyupta anlayana 2008;Nisan Sosyal Medyada Paylaşın:
cebirin defteri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.