Bir derman geçip gidiyor ömrümden Bir iz býrakýyor dudakta olmuþ halinden, Sessizliðim þu ahval hayal fakiriyken Bir buse kondurmadý mütebessim çehresinden
Bilmem ki kime beni þikayet etmekte Bir ömür gibi girdi o sineme Sürur izleri yüreðimi çaldý gitti sessizce Hal böyle olunca tutuklandý Kaybolmuþ beynimde.
Kime ne dert yansam,kuytu köþemdeyim Geçip gidenin elin halinden ne anlarým Kanadý kýrýk bir kuþ kadar azad etse, Hazan mevsimi, hüznün müdavimiyim.
Topraða yad ettse kalan týk nefesim Nerdeyim, hangi kor hal üzerindeyim, Uslu aklým sanki bomboþ olmuþmu ki? Zavallý bir can-ý dar avareyim.
Sýðýnmaz dert efkarým derd-i gamým Aman vermez her bir sýzýya, Yüreðim dinmeyen sancýsýyla,ayyukta Sükût ettiren ahu zarýmdayým.