Sergüzeşt bir civan perçemi Düşmüş yüzüne Salınıyor gözlerinin üstünde Can evimden vurdu beni Yüreğime ağarıyor tan yeli
Alabora oluyor Bu kendini bilmez düş güneşi Üstüme üstüme geliyor Hayatın dört duvarları
Kapana kısılmış gibi hissediyorum bazen Yorgun zamanların seyyahında Dört başı mağrur bir dilga Döndürüyor başımı
Aklımı çeliyor Bu akşam karanlığının Denize vuran solgun yansıması Beynime işliyor bu güz yangını
Her mevsim ben,ben değilim Bir başkası,içimdeki yabancı Yüreğim dumanlı kaldırımlarda Eskimeyen taşlar gibi Soğuyorum Gecenin katran karası soğuk rengi Senin gözbebeklerinde Ölüyorum
Pınar DOLUDENİZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şiir sevdalısı0648 Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.