GÖRELİM
Ýnsan-ý Kamil’i arar durursun,
Kendine bak hele küllü gurursun,
Bu kafayla dostu pek zor bulursun,
Koca okyanusu yüz de görelim.
Ýnsanlýk insana teslim edildi,
Kâbe’ye mescide güya gidildi,
Üç beþ koyun vardý zorla güdüldü,
Bakýver riyayý yüz de görelim.
Doðru söylemekten býksan ne olur,
Tabuyu, Taðut’u yýksan ne olur,
Altmýþ, yetmiþ, seksen, doksan ne olur,
Doksan dokuz da az yüz de görelim.
Hayat tavþan oldu ben palaz tazý,
Ne çabuk tükettik baharý yazý,
Notasý yorulmuþ divane sazý,
Üzen üzmüþ zaten üz de görelim.
Mümin der þiiri sayfaya saldý,
Aþk bitti demliði elinde kaldý,
Suyu buhar oldu karayel aldý,
Kuru kalpte mani düz de görelim.
071018 Mümin Üstün
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.