Şiirler'de yalanmış

þiirler’de yalanmýþ,
dostluklar gibi....
zamanýn oltasýna,yem diye takýlý býrakmýþlar bizi..
ve ciðeri beþ para etmezlere peþkeþ çekilmiþ canlarýmýz yok sayýlarak...
hep bu dostsuzluklar yüzünden olsa gerek...böyle kalmýþýz,beçare...
bense kýzgýn ve üzgün,bilmem ne kaldý düzgün....
þarkýlarda yalanmýþ sevgililerde
hayalden ibaretmiþ bütün olanlar,
ve yaþanýldýðý sanýlan, yaþanmayanlar...

heeeeeyyyyyyyyyyt ulannn,utan oðlum,utanýn lan...
sözüm onlara bazý þiirlerimde yazardým yarasý olanlara,

varsa yüreði atan, çýksýn erkekçe,ne imiþ öyle ürkekçe delikanlýmý olurmuþ...
kozlarýmýzý paylaþalým,dava neyse kim haklýysa çýksýn meydana....
öyle kancýklar gibi,sinsileþmeden,dünyaya gözü gönlü deðmeden,

’bizim oralarda herifçesine derler iþte ele biþe ha’...

þimdi bu manyak ne yazmýþ diyenlerde çýkacaktýr eminim,
desinler ben beni bilirim,,kim ne derse desin,výz gelir tiriz gider,
ben kime ne dediðimi çok iyi biliyorum....
diyeceðimi derim dedim ve diyeceðim...
her zaman ve her yerde hakký kaldýrýp öveceðim...




Sosyal Medyada Paylaşın: