GÖNÜL ARZULASA (533)

GÖNÜL ARZULASA (533)

Gönül arzulasa çok istese de.
Soramam kimseyi soramam daha.
Gönül duygularý böyle dese de.
Varamam kimseye varamam daha.

Dersler alýnmýþtýr bu yolu seçtim.
Zaman ve zeminde çok ölçtüm biçtim.
Öyle zaman oldu kendimden geçtim.
Kýramam kimseyi kýramam daha.

Bu benim tercihim bakýþým böyle.
Dünyaya gelmiþim çýkýþým böyle.
Çok sevsem de bile yakýþým böyle.
Saramam kimseyi saramam daha.

Ýnsan birbirine muhtaç bildiðim.
Sözün en doðrusu bu söylediðim.
Hakkýn yolu birse budur dediðim.
Darýlmam kimseye darýlmam daha.

Ýnsan baþýma taç, olaným olsun.
Söylememiþim ki, yalaným olsun.
Denize düþmedim yýlaným olsun.
Sarýlmam kimseye sarýlmam daha.

Varsýn ne derlerse desinler varsýn.
Hayata derim ki, sen ben de karsýn.
Gün olur bize de gelir bakarsýn.
Kuramam kimseyi kuramam daha.

Her kimi sevdiysem çokça sevmiþim.
Her bir zerrem ile sevgi vermiþim.
Huzur götürmüþüm yüz güldürmüþüm.
Sevemem kimseyi sevemem daha.

Bir arzuhal gibi olsa da sözler.
Yine de bu gönül yar yolu gözler.
Ulaþamaz ise yarini özler.
Gelemem kimseye gelemem daha.

Sevdiklerim benle bulmuþlar huzur.
Beklerim yine de herkese hazýr.
Rahatsýz etmiþsem dilerim özür.
Aramam kimseyi aramam daha.

Ben Zayi Ozan’ým hakkadýr özüm.
Hak yoluyla görür doðruyu gözüm.
Tebessüm edene güler hep yüzüm.
Dolamam kimseyle dolamam daha.

Ýlhan ATEÞ (Zayi Ozan)
Ankara, 06/10/2018 Cumartesi
Yayýn : 08/10/2018 Pazartesi
www.edebiyatdefteri.com/siir/1190494/

Sosyal Medyada Paylaşın: