UTANDIM
Dün gece rüyamda ayna’mý gördüm.
Kapkaraydý yüzüm tenden utandým.
Yarýldý yer sanki gömüldüm gördüm
Halden hale girdim haktan utandým.
Çöktü boðazýma acaib mahluk
Ne karabasanmýþ var ile yokluk
Duymaz oldu sesim bed beniz soluk,
Halden anlamayan yardan utandým.
Uzattým elimi yaklaþamadým
Derdimi kimseyle paylaþamadým
Týkandý nefesim söyleþemedim
Kaybettim kendimi dosttan utandým.
Bir baþka geceydi rüzgar esmedi
Kabus dolu gece bitmek bilmedi
Vurdular kýrpacý yer gök inledi
Kesildi takadým candan utandým
Sordular suali dili aradým
Acaib bir yerdi sanki bunaldým
Melekmiydi cin mi anlayamadým
Hesap vermek zormuþ benden utandým
Uyan Ahmet Ali gafletten dedim
Geçmiþimi silip atmak istedim
Ya öleyim yada olayým dedim
Allah’tan çok korktum, kuldan utandým.
A.A.Canbaz 30.09.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Ali CANBAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.