Dili yok zannetme suskunluðun. Öyle bir koyarki insana, anlayana. Hani; Yetmez ya kelimelerin, çýðlýklarýn? Belki haykýrýþý ölümün? Çözülemeyiþi binlerce kör düðümün. Ve; hayata sorgun cevapsýz kalan çoðu zaman ! Can bildiðinin, süzülüp gitmesi hücrelerinden. Küskünlüðün... Öfken !! En derin kýrgýnlýðýn; O SÜKUNETÝN ÝÇÝNDE ! Daha neler var dile gelmeyen. Son nefes adý belkide !
T.C Nigar Güler
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nigar Güler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.