Ben ayýlmamýþým uykudan daha, Oksijenle baþladým güne Zil çalýyordu karným,
Böðürtleni bilirsiniz! Dikeni olan týpký aþk meyvesi gibi,
Ben iþte ondan kahvaltýmý yapýyorum Kuþlara eþlik ederek, Derken her taraf kömür ve iz kokusu sardý güzelim ormanýn tam ortasýnda Eyvah yinemi piknikçiler!
Ben kaçtým kuþlar kaçtý
Ya kaçamayanlar?
Fýrtýna...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nafiz Karak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.