bu deli gönlüm durmaz, her gün aðlarken bir hazanda, bir mecnun gibi, kimsesiz, yalnýz sokaklarda, bilmiyorum ki, ben neyim? neredeyim? aradýðým bir tek sen var, þu akþamlarda.
bir yýldýz kayardý, tek bir yýldýz gönül akþamlarýnda. ümitlerim boðulurdu her batýþýnda.
kalbimde hüzün, gözlerimde yaþ, içimde sen, yanýmda sen olmadýktan sonra.
geçip giderken görmüþtüm seni, gökler aðlamýþtý, ben aðlamýþtým o an.
þimdi;
baktýðým uzaklarda, seraplaþan hayalinle, o mekan týlsýmlanýr, ben hala o noktada, asla ve asla vazgeçemem, seni görmek arzumdan.
ah nasýl bir hatýraydý o, içimde bir sel gibi taþýp coþan kurumuþ çölde çiçekler açtýran,
ölmüþ ruha, can suyum.!
1985/HASSA/HATAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.