biraz blues summertime deðil tanrý çok yükseklerdeydi fransýz devrim þarkýlarýnda geçiyordu bastille zindanlarý ýþýk ne kadar azalsa o kadar iyi kavrýyordu gözlerim
ve duýno aðýtlarýnda ’sen ey incir aðacý’ çocukluðun giydiði giysi sürerler tarla kuþunu sarýp ýsýtýrken anne gözü onurdu mezarlarýn üzerinde bir eþitlik ve geceleri uluyordu öfkeler ve incir aðaçlarý
ve oradaydý birini tasvirleyen toprak sessiz laternanýn gözyaþý ve kalbim ve huzursuzluðun altýn býçaklarý beyinleri uyuþturan karýncalar gibi ne güzel tasvirlenmiþti gökten sýtmalý yaðan kadife kökleri çýplak büyüyen tohum kuþ ve maya piramitleri
Sosyal Medyada Paylaşın:
lacivertiğnedenlik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.