Diyeler

Ya bir sabahýn ardýndan da öte
Ya bir ķuþluk vaktiydi diyeler...
Bilemedin öðlenin sihirli zamaný,
Ýmamýn er vaktiyle,selâsýydý diyeler..
Vaktiydi;konardý göçerdi,sýrma kaþlara
Kefenle gitti ölüsü diyeler, sevdaya tutkundu
Kabrini þiirle donatýn diyeler...
Þom aðýzlarda bal kabaðý yazar, yazardý kalemiyle,
Sersem yuzlerin akýydý gülerdi.
Ýki kat paltonu vardi,
Ökcesi delik yemenisi,
Beþ mintani, üç fanilasý vardi diyeler...
Sökük çorapla ayĺarý,giyerdi yýllara,
Dolu dolu kitapligin da kitaplarý vardý diyeler...
Çokça parçaladýðý,defteri yamalý
Hep þiirle öldü,
Romanla yaþadý diyeler...
Kýrýktý kalemi,silgisi yoktu
Acýli yüreði burgacti hep,
Sümbül dererdi, aþka
Þavkýna aþina, çocukluðu yaþayamadýðý
Yasina kimse,sýzlamasýn diyeler...
Kavruk gözleri oysa ataþtý
Çocuklarý aðlamaz bilirdi,
Yanan yüreði yanar ancak eþi diyeler...
Bilirdi sizlayanlarý,
Göz kirpiklerine inen perdeleri,
Þair dostlarýndan baþkasý
Aðlamazdý bilirdi diyeler...
Nefessiz gitti diyeler...
Kefensiz gitmedi
Ýnsanlarý sevdi,
Acý dolu minnet bakýþlarla eridi
Yazmayý sevdi,devrik cümlelerle yandý,
Þiirle tokat yedi,
Kuhelyanlardan þamar, dimaðlara elçi
Alaylý bakýþlara güldü, kýzdý acý acý,
"Ederi ne" diyen yazýlara bandý
Elveda þiiri yazdý,virgülleri unutarak
Sevdaya kürek eyledi yalýn ayak
Velhasýl bir selâyla gitti diyeler diyeler....
Ramazan Sevgili/05/10/2018
Sosyal Medyada Paylaşın: