AKŞAM SEREMONILERI-SON BAKIŞ

bir aþký yutunca kent
akþam oluyor
barutu bitmiþ bir tüfeði
kurcalýyor pas
daðlarýn koynunu yokluyor isyan
ýslak bir öyküyü anlatýyor gök
sevgilim þiirin hançerine deðiyor dilim
kesik sözcüklerden sýzýyor kan
yanýk kokusu geliyor
dizelerin düþtüðü uçurumlardan

sarhoþluðu
bakýr tenli topraklardan içiyor
asma aðaçlarý
gözyaþlarýný dizerken salkýmlara
saçlarýný rüzgârlara kaptýran
salkým söðütlerin yanýbaþýnda
kýyametten habersiz geçiyor zaman

ölümü doðuruyor kent
kendini öldürürken
sular dolanýyor damarlarýnda
ay ýþýðýnýn avuçlarýndan damlayan
korka korka sokuluyor
þairin zihnine kelimeler
zehirli anlamlarýna tutunarak
eriyor yorgun akþam
hüznün alevlerinde yanarak

4 ekim 18
ali rýfat arku
istanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: