gidenim, güneþine hasret kalaným belki de gölgesine küs içim ki kül yýðýný ateþim korundan bi haber
bilmem kaç bin yýl oldu hala uyanmýyor gece telaþýmýza bilmem kaç asýr oldu seviþmeyeli güneþin arka sokaklarý misali hala soðuk, hala sensiz buralar
sorma, hangi yoksul düþün cebiyiz, cepkeniyiz diye emekleyerek gelen bir rüyanýn koþarak uzaklaþan gerçeðiyiz belki de bakma öyle, dedim ya sorma, sorma ben ölmeden önce
ya da sen, peri misali kanat ol bir satýra ben, kalem olur satýrlaþýrým dize dize müsait bir þiire durma yaðdýr besmelesiz ne kadar aþk varsa üzerimize saðanaklaþýrýz icabýnda inancýmýza boðulduðumuz suyun hürmetine
sadece düþün beni sularýn mavi yüzdüðü yerde düþün, taþýn artýk yüreðime aklým, aklýna mukayyet olmadan önce…
ilhanaþýcýekimikibinonsekiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.