DEMİRİ TOZ ACIYI BAL BİLDİK

Sürgün sevdalara býrakýlmýþ yorgun savaþçýyým
Ýsyanlarýmý sevdamý koynumda saklayan
Söyleyince sözünü geri dönüþü olmayan
Haklý savaþlardan çýktým ruhum canlý
Bir bilge aðacýn koynunda sordum
Ýnsan neden yaþlanýr ki
Tabiî ki yaþadýðý için dedi
Peki ben neden yaþayamadýklarým için yaþlanýyorum


Su yandý ateþ söndü sukut sessizlikteydi insan
Topraðýn attýðý kývýlcýmlar sönen yýldýzlar doðurdu
Nede olsa toprakta bir anaydý
Gökyüzü de doðurabilirdi yeniden
Topraktan gökyüzüne kulluk ederdi zaman
Öyleyse söyleyin bu zulümler neden

Bak doðum sancýsýyla inen þu þimþeklere
Çaktýðýnda her þey korkudan þeklini aldý
Demiri toz acýyý bal bilirdik
Hala neden gülen çocuklar yok
Asmalar arþa yükseliyor geceleri
Þehir sessiz haramiler geziyor
Hainin çýyanýn dölü dörsegi genç
Bütün nafakalarýmýza kýraðý kesiliyor


Günler özsözler yazarak gider
Kurtulamayýz kaybetmelerimizden
Kendi omuzlarýmýza basýyoruz yükselmek için
Aldýðýmýz nefesi hak etmek için
Yenilirsek ihtimalleriniz suç ortaðýmýzdýr
Ruhumuz çevik nefesimiz ateþimizdi içimizde
Pencereli evlerimizde penceresiz kalýr bakýþlarýmýz

Kendine gebeliði hep suç sayýlýr insanýn
Herkes kendine sürgün yalnýzlýkta
Herkes bir düðüm açarak kurtarýyor kendini
Ýç çekiþlerimizi toplayan melek
Tanrýdan yaðmur dileniyor
En çok ýslanan toprak ana
Aydýnlýk kadar günahsýz


01.06.2008
SOKAK ÞAÝRÝ


Sosyal Medyada Paylaşın: