Ey Sevgili! Hüzün çökmüþ gönlümü,esen rüzgar siler mi? Kahýr kahýr göz yaþým, akýp gitse biter mi? Yine sensiz bu gönlüm, anlamýný yitirmiþ! Nefes alsam ne olur, anlamsýz alýþ-veriþ.
Baktýðým hiç bir yer, sensiz anlam vermiyor. Her yere bahar gelse, þu gönlüme gelmiyor. Ne kýþlar atlatmýþtým, buzlarýný kýrarak Gözyaþýmýn tuzunda, akýpta ýsýtarak.
Ne yaptýn ki! Sen bana böylece periþaným, Þimdi periþanlýkta, kendimle yarýþaným. Yaðmurlarda gizlerim kendi gözyaþlarýmý Kaç yýl içinde aðarttýn, simsiyah saçlarýmý.
Adem ÖZEL (Sorgunlu)
Sosyal Medyada Paylaşın:
sorgunlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.