sultanım
gecenin karanlýðýna karýþýyor yaðmur taneleri
bu þehirde bir baþka doðuyor gecenin ardýndaki güneþ
bütün rüzgarlar senden esiyor bana
bütün çiçekler sende açýyor
en güzel gül en temiz papatya
en görkemli lale bahçesi
ve kanat kanat uþuyor kalbimin seçesi
en güzel baharý sensin varoluþumun
sessiz ortamlarý seçip yanlýz kalýþýmýn en güzel sebebi sensin
en güzel hayalini sende kurdum seviyorum demenin
en güzel köþelerini izlerken istanbulun
evet oda görmeli dediðim en güzel isim sensin
benim düþünürken yaptýðým en güzel iþim sensin
beni ben yapan en güzel eþim sensin
unuurmu bir kadýn diye þarký adamýþtýn giderken kulaklarýma
en güzel onu dinliyorum þuanda
hayaline dalarken yazýyorum en güzel þiirimi
sanki sen hiç gitmemiþsin gibi
sonbarýn yaprak dökümü gibi kestin attýn dallarýmý
kökünden kuruttun belki gönül çýnarýmý
kökünden kuruttun belki sana olan bu büyük sevdamý
ama ben hep en güzel seni düþünüyorum
ey gönlümün sultaný
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.