DÖNDÜRME SAKIN
Aþkýn ateþiyle hep yana geldim,
Kerem et bendini söndürme sakýn.
Býrakýp kendimi ben sana geldim,
Beni tekrar bana döndürme sakýn,
Yollarda sürünüp pabuca döndüm
Aþkýn alev oldu tutuþtum söndüm
Ruhen yaþýyorum bedenen öldüm
Beni tekrar bana döndürme sakýn,
Sen orda ben burda tutuna kaldým
Heder olup kendim alaþað saldým
Gönül kovanýndan damlayan baldým
Beni tekrar bana döndürme sakýn,
Daðlarý düzleyip koynuna girdim
Aþkýndan böðrümü hançerle deldim
Sevgi bahçende esen garbi yeldim
Beni tekrar bana döndürme sakýn,
Oy daðlar daðlar baþýn pare pare
Gidilmez kývrým yol, gidermi yare ?
Yâr desem dostlarým olurmu çare?
Beni tekrar bana döndürme sakýn,
Yakubi’yim sardý gamlar kederler
Derdim döksem acep bana nederler
Her dosta güvenme dönüp giderler
Beni tekrar bana döndürme sakýn.
Yakup KÖSE 16.09.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.