HASRETLİK
Zirvelerden þu deli gönlüme
Bir hýrçýn rüzgardý ýsrarla esen,
Yaladý ak saçlarýmý hafiften önce
Kor olup daðladý sonra yüreðimi.
Akarsuya düþen her damlada
Baþýbozuk zamanlarda bedenim,
Öteyi göremeyen gözlerde sessiz
Fýrtýnayým sensizliðin peþinde.
Kara bulutum gökyüzünü kaplayan
Gözyaþýný dökemeyen yeryüzüne,
Sorarým uzak sönük yýldýzlardan
Bilen vardýr diye belki senin yerini.
Neler verirdim ah bilemezsin
Koklamak için sýrma saçlarýný,
Sýcak nefesini yüzümde duymak
Hissetmek o kadife narin tenini.
Yüce dað baþlarýnda kar beyaz tipide
Ellerimle yükseðe tutunmak seninle,
Alýp avuçlarýma üþüyen ellerini
Haykýrmak istedim kayalara ismini.
Baktým hep solgun resimlerine
Gül yüzünü bir daha görmek için,
Taç yaptým ince uzun saçlarýna
Siyah çiçeklerle bezedim matemini.
Her an ah çektim derinlerden
Hasretlik düþtü kor oldu içimde,
Düþümde.. Aklýmda.. Fikrimde..
Sýr oldum ince düþüncemde…
Ýbrahim Soyalar
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Soyalar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.