Babam...
Zamaný bir kez döndürebilseydim
Býrakýrmiýydým seni yokluða babam
Toprak kokan ellerini öpebilseydim
Çýkarmýydým hýç sözünden babam.
Yagmur yaðýyor ama sen uyuyorsun
Bu gün gec kadýk bile demiyorsun
Sen buralarý hiç özlemiyormusun
Sensiz süremem ki ben çifti babam.
Rahat yüzü görmeden göçüp gittin
Yokluga ragmen hep þükür derdin
Yinede bizleri hiç muhtaç etmedin
Býraktýðýn gibi degil buralar babam.
Göklere dogru akar giderdi sesin
Kulagýmda çýnlýyor her oðul deyiþin
Belli olurdu ta uzaklardan o geliþin
Ne güzeldi senýn çaðýrman babam.
Töybe yangýný sarýyor artýk ömrümü
Savuruyorm beni yakan ateþin külünü
Senden sonra þaþýrmýþým yönümü
Þu baðrýma taþ bassam eriyor babam.
Bu nasil fýrtýnaydý bu nasil bir kar
Yazý beklemeden mezarinýda kazdýlar
Onlar evlerinde umursuzca uyudular
Seni toprak aldý beni, karanlik babam...
M.yaman
30 eylulul 20182
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.