gülmeyi sen unutturdun bana göz yaþlarým senin yadigârýn ben gamlý hazan, sense bahar þarkýsýný söyletmeyin bana þimdi tutamam kendimi aðlarým
þimdiye dek hep ot gibi yaþadým þamar oðlaný oldum yaptýrýmlarýn gururum kýrýldý vefasýzlýðýn en alasýna katlandým sanýyorum duygularýmý içime gömdüm varlýðýmýn sebebini kavrayamadým
kendim ettim kendim buldum bir takým þeyleri kafamdan atamadým bir cenneti gördüm kapanmaya ramak kalmýþ gözlerimle bir cehennemi yaþadým ar namus belasý kesilmiþ hislerimle
kör düðüm oldu kalbim aciz kaldým güvenimi kaybettim kendi kendimden utandým
atý alan Üsküdar’ý geçmiþ ben hala sayýyorum yerim de dimaðým allak bulak oldu zorlandým
hala yanýtsýz duruyor kafamda ki sorular hala boþ dönüyor salýncaklar bir hengame ki mahsur kaldým duyulmuyor vaveylalar
yandým anam yandým amansýz kaldým lütfen imdadýma yetiþin sevdalar,aþklar kardeþler,dostlar imdadýma yetiþin ne olduðunu ne bittiðini anlayamadým
Sosyal Medyada Paylaşın:
DÜŞLER SIĞINAĞI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.