Tek umut kalmamýþ bende Sözün bittiði o yerdeyim Caným bile acýmaz olmuþ Yeni farkýna vardým bunun Ölüm ile kucaklaþmam gerek.
Manasý kalmamýþ tüm sözlerin Bakýþlarý donuk olmuþ gözlerin Duyuyorum yaklaþan ölümü Çok acý, yaþamýn bu son bölümü.
Çocukluk yýllarýmý düþündüm Tam yarým asýr geride kalmýþ Ruhuma ilaçtý düþündüðüm o an Ýntihar etmek en keskin ilaç oldu.
Zaman aktýkça yakýyor ruhumu Zehir idi sanki yaþamýn her aný Anýlarýma baktým; alným çok açýktý Dostlara baktým; çok kaypaktý Ölümden gayri yok artýk baþka çözüm.
Tüm sorunlarýn çözümü topraktýr Selimler, topraða düþen yapraktýr "Cahilce ölmüþ!" desin duyarsýzlar Sanki ölmeyecek mi, kara aydýnlar!..
Gözleri kapalý gidiyorum toðraða Aydýnlarýnsa gözü arkada kalacak Dünya üzerinde kalacak aydýnlarýn "Affet ne olursun, benim caným annem!.." Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Temiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.