DUR YOLCU !
Yaþamak zorunda kaldýgým bu dünya da,
Kimin eli kimin cebinde hala anlayamadým.
Ýnsana yetmeyen nedir,nedir bu sefil açlýk,
Bu kadar katý ve korkunç duruþ da nedir!
Belli ki geri dönüþü olmayan sona gidiyorsun,
Ýnsan ömrü çok kýsa bu alemin farketmiyorsun.
Bu kadar katý ve ýsrarlý nefretin nedir,hayýrdýr !
Böyle zor ve böyle hakir ve zelil olmakta nedir.
Birde utanmadan ey insan niçin kahrediyorsun,
Belli ki kýyamet zamaný geldi,yaþam çok hazin.
Ýnsan denen cehennemler ne istiyor bilemedim.
insan ilahi duruþ esasen,sevip saysan ya mel’un,
Zaten bak kýyamet koptu kopacak görmüyorsun.
Baksana sende bu alamettesin,farketmiyorsun.
Cehennem nedir diye sorarsan,alenen görüyorsun
Diyorum cehennem insan iþte,insan denen zebun.
Meral tice
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.