ESKİ KAFALI

Suskun bir gecenin içerisinde
Yitirdim ömrümü:
Dert, keder, kaderden yana pay biçildi
Kaderime hep razý geldim
Düz oldu yolum hak yolunda
Yamukluk olmadý attýðým adýmda
Yamukluk olmadý aldýðým nefeste
Suskunluðumu çok görmeyin
Çok konuþtukta ne oldu ki
Baht kara taht kara
Kader dersen çoktan giydirdi karadan kefeni
Yüreðe yaðdýrdý elem dert kederi
Söz dedik ar dedik haya dedik
Bunlar oldu yýkýk halim ile beni ayakta tutan
Hoyratým sevincimi de hüznümü de
Ýçerimde yaþarým
Arada bir de olsa mutluluk kapýmý çaldýðýnda
Onu da içimde yaþamayý öðrendim
Kýzýlcýk þerbeti içen bir adama
Dünyanýn en tatlý suyunu da versen
O Kýzýlcýk þerbeti niyetine içer
Yani demem o ki
Ne kadar hoyrat olsam
Ne kadar ürkütücü cüsem olsa da
Sevgiyi mutluluðu hakký hukuku adaleti
Sýðdýracak kadar kocaman bir yüreðim var
Kader hep enseme vurdu benim
O nedenle enseme insan eli deðdirtmem
Hep yüzüme feleðin tokatlarý geldi
O nedenle yüzme insan eli deðdirtmem
Ne kadar dað gibi bir cüsem olsada
Mazlumun garibanýn yoksulun
Yanýnda olmayý bildim
Akmaz bu gözlerden yaþ deselerde
Bazen hic farkýna varmadan
Yanaklarýmý ýslatýrým
Uzun uzun anlatmayý sevmem hayatý
Hiç uzun mevzularýmý anlattýðým olmadý
Oysa bu ömre ne acýlar ne kederler yerleþti
Ben hep hancý oldum onlar gelipte gitmeyi bilmeyen
Yolcu oldular
Onada þükür çektim
Onda da vardýr illaki bir hayýr dedim
Hayýr bildiðim þer
Þer bildiðim de kan oldu
Ben ise içerisinde boðulup durdum
Hangi yaþýma baksam
Elem keder göz yaþý
Þimdi sorarým size
Yada kaderime
Hiç mi uðramaz ulan
Bir günde mutluluk tebbessüm bu ömrümün hanesine
Alýþtým artýk :
Varlýðýn iza, yok olduðunuz vakit
Geçmiþimden birinizi çaðýrýyorum
Sonra o günümü o gecemi
Elem keder ile yaþýyorum
Bünyem alýþtý ustadým
Mutluluk uðradýðý vakit
Cüssemin devreleri yanýyor
Anlayacaðýnýz alýþýk deðilim mutluluklara
Biliyorum kah bu gün yada yarýn
Kim bilir belkide yarýndan da yakýn
Kocaman bir kahkaha atacam
Bu yalan dolan þerefsiz dünyanýn sýfatýna
Bilmiyorum iþte
Dedim ya bünyem alýþýk deðil bu gibi þeylere
Ama alýþmalýyým diyorum
Bu benimde hakkým diyorum
Sonra vaaz geciyorum
Çünkü devrelerim yanýyor
Sonra damdan düþer gibi bir kýza aþýk oluyorum
Ben onu anlýyorum
O beni anlamýyor
Aslýnda sorun onda deðil bende
Çünkü bünyem sevdalardan sevmelerden
Hele o aþk denilen illetten çok çekti
Ben gözlerinin içine bakarken sevdamý anlatýrým
O dilden dökülsün kelimeler der
Ben elini tutarak sevgimi anlatýrým
O el tutulurken dilden kelam bekler
Ben ucu yanýk bir mektubun
Mektubun tam orta yerinde iki silinmiþ kelimenin
Yazarken yada okurken göz yaþý döküldüðünü anlarým
O kelimelerin dilinden anlamaz hale geldi
Sonra, sonra
Sonrasý hayatý içerisinde yaþayan
Sevince hasret mutluluðun anlamýný bilmeyen
Sevdasýný sevgisini içerisinde büyüten ben
Hani ben beni görmesem ve ben kýz olsam
Sanýrým ben benden uzak kalýrým
Cünkü benim sevmelerim
Adam gibi
Kaldýysa ben gibileri anlar benim dilimden
Kalmadýysa
Sorun yok
Gocunmam gücenmem
Beni anlaya bilmek için
Yüreðimin içine bakmanýz kafi
Gerisi tefaurat...
















Sosyal Medyada Paylaşın: