GELİP GÖRSEN

GELÝP BÝR GÖRSEN

Küçüklükten beri, yüzüm gülmedi
Neþeyi, sevinci, gönlüm bilmedi
Bu hayatý inan, kalbim sevmedi
Can evim acýyor, gelip bir görsen!

Dertlerim yüküyle, üstüme biner
Kol kanat kýrýlýr, inmeler iner
Bu kalbim sürekli, huzuru diler
Can evim acýyor, gelip bir görsen!

Düþenin hiç dostu, olmaz bilirim
Aksa da göz yaþým, kendim silerim
Yaradan Mevla’dan, huzur dilerim
Can evim acýyor, gelip bir görsen!

Akrabalar dersen, akreptir sokar
Kardeþlerim dersin, sözleri yýkar
Düz yolda çukura, düþ diye bakar
Can evim acýyor, gelip bir görsen!

Fitne ve fesatlýk, diz boyu olmuþ
Gönlüm acýlarla, kederle dolmuþ
Çileli þu gönlüm, belayý bulmuþ
Can evim acýyor, gelip bir görsen!

Hatice’m yazýyor, bak dertli dertli
Kimi yavan yiyor, kimiyse etli
Ýnsanlýk kalmadý, kardeþlik bitti
Can evim acýyor, gelip bir görsen!

Þair Yazar
Hatice Kemerpýnar
Ankara, 24/09/2018/03:13
Sosyal Medyada Paylaşın: