BENİM BEN
Kula kul olmadan yaþamaya çalýþan,
Herkesin horladýðý kul, iþte benim ben,
Devletini canýndan çok seven, uðraþan,
Hainlerin sevmediði, iþte benim ben.
Evrimleþmemiþ, olduðu gibi yaþayan,
Vuruldukça, bütün yaralarý kanayan,
Yere düþtükçe kalkan, buna aldýrmayan,
Zalimlerin kýnadýðý, iþte benim ben.
Makam, döner koltuk, dünya hýrsý olmayan,
Haramý yemektense, aç kalýp, doymayan,
Metelik için lortlara takla atmayan,
Evrimleþenlerin sevmediði, benim ben.
Odun gibi olsa da, sözüm doðru olsun,
Herkes her þeyi doðru bilir, ister vursun,
Ayaktakýmýndan olana boyun bursun,
Zenginlerin beðenmediði, o benim ben.
Yürüyüþüyle, sanki dünyayý yaratmýþ,
Sinek kadar deðeri yoktur, insan sanmýþ,
Fakire hor bakar, kendince küheylanmýþ,
Aslan tipli, kedinin boðduðu, benim ben.
Her sözüne hiç de itibar edilmeyen,
Kýlýk kýyafeti yersiz, beðenilmeyen,
Aðalara, paþalara, secde etmeyen,
Halinden aptal olduðu belli, benim ben.
15/8/2005
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.