Dedim ey zülüfü uzun karalý
Dedi af et nerden tanýrsýn beni
Dedim þu yüreðim sana yaralý
Dedi söyle kimin sanýrsýn beni
Dedim düþlerimde dolanan güzel
Gönlümün selinde salýnan güzel
Dedi güzel olan kendine özel
Hangi akla hizmet sýnarsýn beni
Dedim sýnav deðil bu büyük sevda
Çaðrýma cevap ver eyleme veda
Senden var oldukça böylesi eda
Uzaktan durdukça bunarsýn beni
Dedi edam nazým banadýr desem
Yangýnýn minetmiþ canadýr desem
Çok kýzdým sinirim sanadýr desem
Neden o gönlüne sunarsýn beni
Dedim iþmar eyle sana geleyim
Bir kez yüzüme gül bende güleyim
Ýste uðruna sarp daðlar deleyim
Niye eller gibi kýnarsýn beni
Dedi ne sen Ferhat’sýn ne ben Þirin
Sayraylý deðilim dað deðil yerin
Var yoluna yürü ak serin serin
Anca düþlerinde anarsýn beni
Mehmet Kýlýçel
Beðeni ve yorumlarý ile katkýda bulunan bütün þiir yürekli dostlarýma teþekkür ederim
Selam ve saygýlarýmla
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.