Sen’ki karanlýklarýmýn ardýndan Bir yýldýz parlaklýðýnda ýþýldayan Gözlerimi manasýz boþluklardan çeken Ýçimdeki isyankar þehirleri yýkan Sevgi kýtlýðýndan çekip alan Sevgisine özlem duyduðum Sevgili hoþ geldin
Bakýþlarýmýn eþelediði topraklarda Kül yerine çiçek açtýran Yüreðime bir ýrmak serinliðinde dolup taþan Fukara uykulardan uyandýrýp Bir çocuk kuytuluðunda Sevda duldasýnýn altýnda koruyan Hayatý aþýlayan Ýsyanlarý baðrýmdan söküp atan sevgili
Yýkýldý özlemleri tapýnaklarýmýn Kör kuyular taþtý geliþinle sahte gülüþlerden Yaþamaya yabancý Kýrýk düþler ülkesinden Çekip aldýn sevginle
Doðmazdý sanýrdým bir daha güneþ Yýkýlmazdý bentleri yalnýzlýðýmýn Zincire vurulmuþ bileklerimin Acýsý kabuk baðladýkça Direniþlerimin ardýndan Külünden tutardým ateþi harlanýrdý tenimin sýcaklýðýyla þimdi sen varsýn sevgili sen çektin beni umarsýz hayatýn çeliþkilerinden hoþ geldin sevgili
HÜLYA ÇELÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabahat çelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.