Oysaki Bir Sevinçle Geliyordum...

oysaki bir sevinçle geliyordum uzak yollardan
beni deliler gibi sevgi ile bekleyenim var diye
koþuyorum sanki bilmiyordum buz gibi bir duvarla karþýlaþacaðýmý
bu denli düþüncelere dalýcaðýmý neden diye sorular sorucaðýmý bilmiyordum

oysaki kocaman kollarýný açmýþ bekliyor diye umut ediyordum
umutlarým bir bir yaprak misali sürükleniyordu
ölüyordum sensizliðe dayanmak bir ölümü bekleyen hasta gibiydi
ruhum daralýyordu içten içe hayrýkýyordum seviyorum diye

kulaklarýn sanki saðýr gözlerinde beni görmez olmuþtu
dayanamýyordum varken yok oluþuna
kalbim sýkýþýyor her adýný andýðýmda yüreðim daralýyor sana sarýlamýyorum diye
oysaki bir sevinçle geliyordum sana doðru

bir ben diye hayrýkýyordum daðlarýn arasýnda sana aþýðým diye
boynum bükülüyor kalýyordum yokluðunla savaþýrken
ellerim titriyor heycandan ya görmeden ölürsem diye
teselli ediyordum genede kendimi çok sev hiç býkma diye

uzun uzun yazýyordum elimdeki defterime döküyordum içimdeki seni
oysaki bir sevinçle içimde olanlarý yazýyordum sana
umuttu iþte bekleyiþti belkide olsun ben razýydým seni sonsuzluða kadar beklemeye
ölürken gözlerimii senle kapatmaya razýydým
bir annenin çocuðunu sevdiði gibi senide öyle seviyordum ben

hýçkýrýðýnla boðulan sevginle daðlanan þu yüreðime bir umut bir okadarda sevinçtin iþte
vazgeçtiðini düþünmek bile yoruyordu gözlerim kapanýyor yolculuðun sonu geliyordu
koþarak sarýlýcak bana diye hayallere dalýyordum
oysaki bir sevinçle geliyordum uzak yollardan sana
25.09.2018 HeSNa AsiTürk
Sosyal Medyada Paylaşın: