dolunay orkestra þefliðini üstlenir ve gümüþ kadehlerde sesizliði içmeye meyleder gece
....
ýþýða aldanan kelebekler misali taþ duvarlara çarpýp geri geliyor zihin görücüye çýktý astarsýz kelimeler eldesi eskitilmiþ koca bir ömür
keder yine kendini kusmak üzere bu þehre yolun sonu alaca bir karanlýk etrafta solungaçsýz balýk gibi çýrpýnan esrik düþünceler tam topuðuna sýkýlasý býrak yok oluþlarýn peþinde savruladursun anýlar -bana sen lazýmsýn
silik bir rüzgar yüzümü okþuyor bazen duygu yoksulu gibiyim ama kendimi bile unutuyorum ve hatta konuþmayý da -iþte tuttum kokunu, gidemezsin
her renk birbirinin ayný sanki hepsinin kapýsý siyaha açýlýyor yetilerim kayboluþta sesim de sustu kader üstüme üstüme devirirken aðlarýný
aldýrma sen bana ellerini ver hadi öpmeliyim gölgenden henüz nefesin bitmemiþken
kuzeyinkýzý/babam
Sosyal Medyada Paylaşın:
..kuzeyinkızı.. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.