Feride ve Kerem

feride sokaðýnda gül mevsimiydi
teker, teker ayrýldý tüm sevenler
güller kýrmýzýydý... kýzýla döndü ayrýlýkta
gözler yalaný saklarken kara
sevgiyi anlatýrken ýþýl, ýþýldý
ayrýlýrken sel periþan

ekrem sokaðýnda erken bir sabahtý aþka
birer, birer söylemiþti içindekileri sakince
dudaklar kirazdý... kana döndü sözcüklerle
gözleri öfke kývýlcýmlarý saçtý alev, alev
sevgi kalmadý o bakýþlarda
depremde yýkýldý ayrýlýrken umutlarý

yalnýzlýk sokaðý sessiz ve mutsuzdu
seve, seve arkada býrakýldý sevilenler
hem kara, hem kýrmýzýydý ayrýlýk.. korkutucuydu
artýk yalanda, doðruda ayný kapýnýn bekçileriydi
alem, el alem alkýþta mutsuzluðu
bir aþk daha sular altýnda boðuldu

Sosyal Medyada Paylaşın: