babaannemin bi ala kargasý vardý, yani sanki,onu diðerlerinden ayýran bir özelliði varmýþ gibi, görünce hemen tanýrdý, ne zaman,o karga gelip konsa penceresinin önüne, ona gurbetteki çocuklarýndan güzel haberler getirdiðine inanýrdý, uðuru,umuduydu o karga Çocuklarý gibi onun, beklerdi dört gözle yollarýný, Bir kaç gün gelmese "Bak hiç haber yok gördün mü"der telaþlanýrdý, gülerdim çocuk aklýmla onun bu telaþlý hallerine, ben bilirdim de o bilmezdi sanki, kargalarýn haber getiremeyeceðini.... ama þimdi,seni çok iyi anlýyorum babaanneciðim, insanýn özledikleri varsa eðer, kendinden çok uzaklarda, medet umarmýþ meðer, bir ala kargadan bile... Emine rezzan sipahi
Sosyal Medyada Paylaşın:
rezzan sipahi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.