Mezarıma
Birgün beni eðer özler isen
Umudunu birgün keser isen
Beni yaban elden soran isen
Mezarýma gel be caným kuzum
Kimselere derdimi hiç diyemedim
Yavrum seni çok özledim
Hasretin içim de gezdim
Mezarýma gel be caným kuzum
Birgün olsun seni unutmadým
Yavrum sana hiç doymadým
Bu yazýmýzý ben yazmadým
Mezarýma gel be caným kuzum
Sensiz inan ben gülmedim
Saçýn telinden bile geçmedim
Þu gönlüme seni hapseyleydim
Mezarýma gel be caným kuzum
Sana yazdýðým belki son sözüm
Okudukça aðlar durur iki gözüm
Sensiz hayat bana hergün zulüm
Mazarýma gel be caným kuzum
Sevgimden baþka yok malým mülküm
Açýk gider sensiz benim gözüm
Topraklarý atýn üstüme geldi ölüm
Mezarýma gel be caným kuzum
Sensiz hergün ben dardayým
Daracýk bir yer mezardayým
Öldürüyor beni ahu zarým
Mezarýma gel be caným kuzum
Bu Hasretin yüreðimde var iken
Yaþamak oldu bana zalim diken
Beni birgün arayýp sorar isen
Topraklara sarýl benim için
Mezarýma gel be caným kuzum
(ACEMÝ YORUM)
MEHMET KOCAKAYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.